Als redelijk beperkte 'wielrenners' als wij met z'n allen zijn, is het aan het begin van elk fietsjaar zaak om waar het kan kilometers te maken om verderop in het seizoen eventueel gestelde doelen te kunnen realiseren.
Als begin maart dan de toertochten op de weg weer beginnen is het belangrijk om er gelijk bij te zijn.
TC Swolland heeft al sinds jaar en dag, een week na de Openingsrit, de 'Trainingsrit Hattem' op het programma staan.
Een echte trainingsrit, verreden op de Noord Veluwe, met de mogelijkheid om de ingedutte spieren even te testen op een aantal korte klimmetjes.
Net als vorig jaar had ik het voorrecht om de 25 km/h groep voor temogen rijden. ,met dien verstande dat de trainingsrit Hattem vorig jaar vanwege slechte weersomstandigheden niet doorging en deze editie dus mijn vuurdoop zou worden.
Om goed voorbereid te zijn had ik al een route van ongeveer 65 km gemaakt in Basecamp en voor alle zekerheid door GPS goeroe Ruud W. laten controleren. Gelukkig voor de deelnemers wist Ruud er nog enkele onverharde stukken uit te filteren zodat er uiteindelijk een track uit kwam van 64 km vanaf de start bij De Vrolijkheid tot aan 'einde tocht' aan de Zwolse zijde van de Hanze spoorbrug.
Zo slecht als de weersvoorspellingen vorig jaar waren, zo goed waren ze voor de editie van 2014. Volop zon en een temperatuur van ca. 15 graden, wat wil een fietser meer, begin maart.
Het was dan ook niet verwonderlijk dat ruim 20 mannen en vrouwen de weg naar De vrolijkheid hadden gevonden.
Na het bakkie leut bij Ria vormden de deelnemers twee groepen, de snelle en de iets minder snelle......en rond 9 uur vertrokken we richting Veluwe.
Ikzelf had een man of 12 in m'n rug en via het centrum van Zwolle gingen we op pad.Toon Oonk, vorige week al de hele dag op kop fietsend, had er ook zin in en zette zich naast mij op kop. Heel lang duurde dat echter niet want voor we Zwolle verlaten hadden kreeg Toon een lekke band en eentje met gevolgen....
Tijdens het wisselen van het binnenbandje bleek namelijk dat de buitenband behoorlijk versleten was, het canvas was al duidelijk zichtbaar en Toon durfde na het aanzien van de staat van de band niet verder te fietsen en omdat ook onze gewaardeerde voorzitter de lekke band te baat nam om alsnog de snelle groep op te zoeken werd 'mijn' groepje al een stukje kleiner.
Met twee minder verder dus, maar niet voor lang want bij het oprijden van de toerit naar de Oude IJsselbrug zagen we in de verte de 'snelle' groep ook al stil staan. Hier bleek, net als vorige week, een onwillige ketting de reden van het oponthoudt. Cor W. was het slachtoffer en wat er ook gebeurde Cor moest door want als penningmeester kon hij mooi de rekening bij de pauzelocatie voldoen.
Vrolijk joelend en bellend passeerde de 25 groep de snelle maar stilstaande mannen, echter, wel verloren wij opnieuw twee groepleden aan het clubje op de brug. Paul W. en Henny H. bleven achter terwijl wij verder gingen richting Hattem.
Op de IJsselbrug was dus de definitieve schifting gemaakt en met 3 Swolladies en 6 Swol-men gingen we op wg naar de eerste heuveltje achter Hattem en eigenlijk waren we vanaf dat moment een geoliede machine. Eerlijk gezegd moet ik wel zeggen dat die klimmetjes mij nog wat zwaar vielen, de kilometers van afgelopen woensdag zaten duidelijk nog in de benen.
Na Hattem ging de route verder via de Zuidweg en natuurlijk de welbekende Knobbel richting 't Harde, hier voelde het allemaal al wat beter maar allesbehalve top.
Gelukkig konden we op de top van de Knobbel de koffie al ruiken en met grote snelheid daalden we af naar het centrum van de bekende legerplaats.
De uitbaters van cafetaria het Centrum waren zo slim om de appelpunten al vast klaar te zetten en de koffie te serveren in kartonnen bekers, zo konden we snel toehappen.
Het duurde wel even voor de 'snelle'jongens kwamen, pas na een kleine twintig minuten zagen we de mannen de fietsen parkeren op het zonnige terras. Zo konden we toch nog even wat ervaringen uitwisselen alvorens wij weer 'te paard' gingen.
De terugweg ging in een vrij rechte lijn terug naar Zwolle via de o.a. Het Loo en Wezep. Net na 't Harde bleek er toch nog een stukje ongeasfalteerd in de route te zitten (...laat ik daarvoor de route speciaal controleren?) maar onder het mom dat we hier nog even het ATB seizoen definitief konden afsluiten stuiterden we met z'n allen over het verharde zandpad.
Tussen Wezep en Heerde wist ik een ieder nog te verrassen met een laatste onverwachte klim in de Stationsweg, boven gekomen, ter hoogte van de Kolonel D.J. Teesweg, blijkt dat we een clubje missen. Naar later bleek was een volle blaas de reden van de vermissing...
Nadat we weer compleet waren fietsten we met een lichte tegenwind weer verder richting Zwolle waar we met precies 64 km op de teller aankwamen aan de Zwolse zijde van de Hanzeboog. Hier namen we afscheid van elkaar, in de wetenschap dat we een tochtje gefietst hadden onder on-maartse omstandigheden.
Van mij mag het nog een tijdje zo blijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten