Het was niet de eerste rit die dit jaar moest worden uitgesteld of zelfs werd afgelast vanwege de weersomstandigheden.
Maar voor ik het afgelopen jaar ga nabeschouwen eerst dus de Calorieentocht van deze zondag. Zo tussen de kerstkalkoen en de oliebollen is het altijd even lekker om de laatste kilometers van het jaar te kunnen maken.
Toch waren er dit jaar minder deelnemers dan voorgaande jaren. Ongetwijfeld was voor een aantal de uitstel reden voor afstel. Dit i.v.m. andere bezigheden waar kerkbezoek er één van zou kunnen zijn, gelukkig had Harry T. hiervoor vrijstelling gekregen, gelukkig omdat het met Harry erbij altijd wel gezellig en sociaal fietsen is natuurlijk.
Bij de start liet Henk H. nog even heel trots zijn nieuwe camera aan ons zien, één die je kunt laten vallen en waarme je zelfs onder water foto's kunt maken. Ons idee om dan maar een foto vanuit de IJssel te maken zag Henk desalniettemin niet zo zitten.....kun je zo'n kleinnood vast goed uitproberen.
Wie er onverwachts niet was, was Arnold van B. die volgens zwager Henk G. wel degelijk mee zou fietsen. Een belletje op het uur van vertrek leerde dat Arnold zijn plannen had gewijzig en niet meeging.
Zo vertrokken we met 9 mannen richting Vierhouten onder droge omstandigheden met nog wel een frisse wind. Via de vaste route over de IJsselbrug, en de eerste bospaden achter Hattem kwamen we bij de carpoolplaats aan de A50 waar we Willem van D. als 10e in ons kleine pelotonnetje opnamen.
Via de Leemcule, het Swolsebos en het Heerderstrand voerde de route ons dieper de Veluwe op. Het was duidelijk drukker op de fietspaden dan op onze reguliere fietszaterdagen. Ook hier zal het droge weer, in combinatie met de drang om even de benen te strekken na de feestdagen, debet aan zijn geweest.
Na een kilometer of 20 als de bospaden hier en daar wat zompiger beginnen te worden wordt ik (en de rest van de groep) opgeschrikt door het geratel van mijn aandrijving. Ik was al blij dat het euvel met het vervangen van de ketting was verdweneen maar ik had iets te vroeg gejuicht. Mocht het wild in de Veluwse bossen zich in verband met de jaarlijkse feestdagen al niet uit de voeten gemaakt hebben dan zouden ze dat na het horen van mijn geratel zeker gedaan hebben.
Gelukkig zaten er vele technici onder de deelnemers en zo'n beetje alle oplossingen passeerden de revue, maar uiteindelijk fietste ik me, net als de afgelopen weken, weer een slag in de rondte op het grote blad. Binnenkort maar weer naar (laten) kijken.
In Vierhouten wacht ons weer de traditionele koffie met appeltaart. Helaas was de plek bij de open haard al bezet, maar bij gebrek aan Iris had Harry zich daar dit keer toch alleen moeten warmen.
Het was opvallend druk met sportieve fietsers in Vierhouten, daar doen ze toch maar mooi goeie zaken met ons soort.
Na de pauze pakken we nog weer de nodige zandpaden mee, voorzien van menig plasje of blubberstrook en met zo nu en dan een klein venijnig klimmetje. Onder de gegeven omstandigheden was het echter lekker fietsen. Voor we het dan ook doorhadden doemde de rode Hanzebrug al weer aan de einder op ten teken dat de tocht er al weer bijna op zat. Aan de Overijsselse kant van de IJssel namen we afscheid van elkaar met de al even gebruikelijke wensen voor een goed uiteinde. Voor de meesten zaten de laatste kilometers van 2013 er zo'n beetje op. Tijd dan ook om nog even terug te blikken op het afgelopen fietsjaar.
In Januari leek het er in eerste instantie op dat de winter erg snel uit het land was verdwenen en op 5 januari fietste ik met Ruud W en de voorzitter van TC Swolland Gerard N. al op de racefiets richting De Nieuwe Brug bij Ommen bij een temperatuur van ongeveer 10 graden. Helaas zou al snel blijken dat dat voorlopig de laatste rit op de racer was geweest want pas op de laatste zaterdag van maart (pasen) werd er weer een echt serieuze tocht gefietst.
Door de aanhoudende winter en erg lage temperaturen en nattigheid konden de trainingsrit Hattem en de Prestatietocht geen doorgang vinden, iets wat nog niet eerder was voorgekomen.
Ook in april wilde het voorjaar maar niet op gang komen en de Frisseneustocht deed ze naam voor het eerst in jaren weer eer aan. Ook de Politietocht vond plaats onder veel te koude en winderige omstandigheden.
Mei was al niet heel veel beter en de doordeweekse Veluwe tocht werd verreden bij temperaturen onder de 10 graden.
Gelukkig viel het weer tijdens het buitenland weekend in Luxemburg wel mee en beleefden we een fantastisch weekend in een fraaie fietsomgeving. Voor mij was dat zo'n beetje de laatste voorbereiding voor mijn grote tocht naar Rome. Het vertrek op 22 juni werd echter ook ontsiert door te koud en nat weer, omstandigheden die mij de eerste twee weken en tot in Oostenrijk zouden vergezellen. Eenmaal de Alpen over werd dat gelukkig snel beter al was 38 graden weer het andere uiterste. Rome werd uiteindelijk op karakter gehaald en deze solotocht is met recht mijn grootste sportieve prestatie tot nu toe geweest.
Weer terug in Nederland duurde het even voor ik het ritme van het fietsen weer te pakken kreeg en pas in september, met de Heide en Heuveltocht en de MH2D in Limburg, volgden weer serieuze tochten. Bij de laatste ging het echter al op de zaterdag mis toen ik even niet oplette en vol op een geparkeerde auto fietste. Het gevolg was een gekneusde rib en een scheurtje in het kapsel van de pols (waarbij de laatste blessure ook na 3 maanden nog steeds opspeelt). Deze val betekende opnieuw een aantal weken niet fietsen waardoor ik ook de altijd mooie Weerribbentocht moest laten schieten. Gelukkig kon ik in Oktober nog wel een fraaie Herfsttocht met SSOP fietsen alsmede de sluitingsrit. Daarna kon de racefiets weer in de stalling om plaats te maken voor de ATB en tot en met vandaag konden we toch weer een aantal leuke tochtjes in het bos bijschrijven.
Zo eindigde vandaag een bijzonder maar ook wel wat vreemd fietsjaar. Bijzonder vanwege die mooie tocht naar de Eeuwige Stad, vreemd vanwege het onvoorspelbare en soms erg tegenvallende weer.
Uiteindelijk kwam ik dit jaar tot 6024 kilometer op de racefiets en ATB/Hybride samen, daar waar ik zeker een nieuw record had verwacht gezien alleen al de kilometers op weg naar Rome (2300).
Minder kilometers dan verwacht dus, maar één ding is zeker; ook dit jaar heb ik elke kilometer met veel pezier gefietst, mede dankzij de mannen en vrouwen bij TC Swolland. Allen bedankt daarvoor.
Voor nu wil ik iedereen graag een heel goed uiteinde en een heel gezond en sportief 2014 wensen !
Geen opmerkingen:
Een reactie posten